27 Ocak 2010 Çarşamba

panikatak

düşünceler minik kar taneleri gibi dağılmış durumda yine kafamda.
hepsi birbirinden farklı ama aynı yerden çıkıp saçılmışlar ortalığa, biri eriyip giderken benzer bi diğeri alıyor yerini. herhangi birine yoğunlaşmak mümkün değil, ancak durup karşılarında izleyebiliyorum. ama kar yağışını izlemek gibi sakinleştirmiyo bu insanı, aksine..
sert bi cisimle başıma vurup, bayılma isteği duyuyorum sadece.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder