yerlesik heyhat

bu sabah yine servisi kacirmis oldugumun bilincinde, onumde Tarabya'ya kadar uzanan yolun tum sikintilarini kafamda ardarda ardarda ardarda yasayarak metroya yururken uzaklasiverdim kendimden bi anda. her zamanki gibi bulanik dusunce akisimin arasindan farkedilmemesi imkansiz bir sekilde,parildayarak geldi 'neyin pesindeyiz' dusuncesi. bu sogukta, 3 vasita degistirerek zar zor ise ulastiktan sonra, aksama kadarki 10 saatimi yine bosu bosuna harcayacaktim. sirketimin adinin aksine yine faydasiz bi dunya sacmalikla ugrasip yorgun ve tatmin olmamis halde, ayni sogugun icinde ustelik hava kararmisken eve donecektim.
-ne icin?
-hayatta kalmak.
-yalan.
kendi yalanima inanmadigimi farkeder etmez, bilincsizce, bi magara kadinini oynamaya basladim icimden..
henuz gunes dogmadan, ustelik buz gibi sogukta uyanip, sonmemesi icin zaten dogru durust uyuyamadigim atesi canlandirdim biraz. son kuru et parcasini isitip kemirdim guzelce. o esnada 3 gundur avda olan magaramin adaminin donup donmeyecegini dusundum kisa bi sure, sonra unuttum. viyaklayan bebegide emzirip(o zamanlar dogum kontrolu yok tabii) bi deri parcasiyla ustume bagladiktan sonra yiyecek birseyler bulmak icin ciktim magaradan.
yagmur durmus neyseki..ama bu kis gercekten soguk gececek..
nehre dogru yurudum biraz.. hava acik, topragin uzerindeki sise bakilirsa bugun biraz gunes bile gorecegiz.. yakinda kar yagmaya baslayacak ama..o en sevdigim tombik kahverengi mantardan karlar kalkana kadar bulamayacagim artik. son hasadi toplamanin tam zamani bugun. belki magara adaminin sevdigi huni mantardan bile bulurum birkac tane.. nehrin kenarindan ormana kadar yurumem gerekecek gerci ama olsun..yeterince hizli olursam karanlik bastirmadan eve donebilirim...
-ne icin?
-hayatta kalmak.
-hahh..