1 Eylül 2010 Çarşamba

yingyang


penceremin onundeki agac,salındıkca ruzgarda,
mırıltısından uykum geliyor.
açık camdan girerek, tenime dokunup,
koridora dogru uzandıkca ruzgar,
kalbim hafifliyor.
dogayı hissedince ben,
ruhum dengeleniyor.
ama yazık, doga hissedilemiyor artık her zaman.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder