bay kush

okudugum romanda gercekustu bisiler yoksa bosuna okuyormusum gibi geliyo bana.. evet. bunu yeni farkettim. ole seffaf uzaylilar, robot insanlar diil ama gercekustulukten kastim.. yani gelismis teknolojiden cok, farkli dunyalar, farkli boyutlar merakimi cezbeden.
baykus cigligi diye bisi okuyorum simdi, okumaya baslamamamin nedeni de, daha once okudugum halde kitaptan gorsel bi kac kare disinda hic bisi hatirlamamam. 100 sayfayi okuyupta nasi bi kac kare hatirlar insan, ben bunu sevmemismiydim, sevmediysem o kareler nasi sabah kapidan cikarken karsilasmisim gibi aklimda diye kendime sasip tekrar okumaya basladim romani. nerdeyse sonuna geldim, ve her sayfada hatirliyorum bir sonraki sayfayi. oyku guzel aslinda surukleyip goturuyo, okurkende oyle sikilma gibi bi durumun yok. ama farkettim ki icimden bi ses surekli 'eeee..' diyo. 'yaani..' hep bi beklenti icindeyim. ilginc garip sasirtici bisey olsun beklentisi. yani tum bunlar hepimizin basina gelebilir yazmaya ne gerek vardi gibi bi his var icimde surekli.. ne sacma ne ayip bi dusunce dimi? o kadar iyi izleyip okadar duzgun analiz edip o kadar dogru yazmak da buyuk meziyet. ki oyle anlatmiski abla okudugum 2 yil olmus hala kareler var aklimda. ama i ih.. ben olsam onlari yazmam. uyuz oldum kendime bak:)